Jak wygląda leczenie i rehabilitacja pacjentów z opadającą stopą?
Dowiedz się, od czego zacząć leczenie pacjenta z opadającą stopą, oraz jak wyglądają późniejsze etapy rehabilitacji.
W rozmowie z Panią dr hab. n. med. Iwoną Sarzyńską-Długosz i Panem prof. dr hab. n. med. Robertem Gasikiem został poruszony temat często spotykany w praktyce lekarskiej neurologów, specjalistów neurologii oraz ortopedii i traumatologii narządu ruchu – opadająca stopa.
Czy leczenie choroby, która spowodowała opadanie stopy spowoduje wyeliminowanie tego objawu?
Oceniając pacjenta i jego rokowanie, należy wziąć pod uwagę wiele czynników. Po pierwsze, jaka jest diagnoza choroby pierwotnej. Jeżeli jest to choroba o przebiegu przewlekle postępującym, np. polineuropatia cukrzycowa czy stwardnienie rozsiane, wówczas rokowanie co do pełnego odzyskania funkcji pomimo wdrożenia odpowiedniego leczenia, jest wątpliwe.
W przypadku polineuropatii cukrzycowej istotne jest kontrolowanie prawidłowej glikemii. Można również wdrożyć leczenie farmakologiczne, które w niewielkim zakresie wspomaga odbudowę nerwów. Jest jednak wiele przypadków pacjentów, u których wdrożenie odpowiedniego, wielokierunkowego postępowania, może spowodować istotną poprawę, a nawet niemalże całkowite ustąpienie dolegliwości. U niektórych pacjentów, np. w przebiegu dyskopatii, skuteczne może okazać się leczenie neurochirurgiczne.
O czym należy pamiętać?
Bardzo istotny w kontekście leczenia opadającej stopy jest czas. Im dłużej trwa choroba, której objawem jest opadająca stopa i im później ten objaw zostaje zdiagnozowany, tym bardziej tracimy szansę na odtworzenie funkcjonalności ruchu w kończynie dolnej.
W przypadku, gdy nie ma możliwości wyleczenia podstawowej choroby pacjenta, najlepszym rozwiązaniem jest leczenie zarówno przyczynowe jak i objawowe.
Rehabilitacja
Integralną częścią terapii jest rehabilitacja. Zwykle kinezyterapia, ale w niektórych przypadkach pomocne mogą być różnego typu zabiegi fizykoterapii. Proces ten jest długotrwały, a w jego działanie zaangażowany jest zarówno pacjent, jak i zespół lekarzy i fizjoterapeutów.
Oprócz ćwiczeń ruchowych, wielu pacjentów potrzebuje wsparcia poruszania się w postaci ortezy gwarantującej stabilizację podczas chodzenia.
Jaka powinna być orteza wspomagająca pacjenta z opadającą stopą?
Powinna być wygodna i stwarzająca komfort pacjentowi. Zaopatrzenie ortopedyczne proponowane pacjentowi nie powinno powodować dodatkowego dyskomfortu czy bólu. Jest to szczególnie istotne u pacjentów, którzy maja zaburzone czucie w kończynie dolnej, np. w przebiegu polineuropatii cukrzycowej. Należy też pamiętać, aby zastosowana orteza wspierała prawidłowy wzorzec chodu, redukowała dolegliwości o charakterze opadania stopy, poprawiała fazę podporu i fazę odbicia. Bardzo istotnym czynnikiem jest też waga ortez – powinna być lekka, ponieważ pacjenci mają osłabioną siłę mięśniową kończyny.
PODSUMOWUJĄC
Oceniając rokowanie pacjenta z opadającą stopą, należy przede wszystkim uwzględnić diagnozę schorzenia, które spowodowało sam objaw. Niezbędna jest też rehabilitacja obejmująca ćwiczenia ruchowe, czyli kinezyterapię. Cały proces terapii jest długotrwały i wymaga zaangażowania specjalistów, fizjoterapeutów jak i samego pacjenta. Pacjenci, którzy na co dzień używają ortez, powinni się czuć komfortowo. Dodatkowo, używany przez pacjentów sprzęt w postaci ortez powinien być lekki, niepowodujący otarć i wytrzymały.